انرژی نامرئی یا همون چیزی که بعضیها بهش میگن «نگهبان سایه» (Shadow Guardian)، در واقع یه حس درونی خیلی قوی و غریزیه که تو لحظههای خاص، یهو میاد و جلوی زبون یا رفتارمون رو میگیره.
مثل اینه که یه نفر نامرئی کنارمون وایستاده و آروم تو گوشمون میگه: «الان این حرف رو نزن»، «این کار رو نکن»، «اینجا ساکت باش». خیلیها این حس رو تجربه کردن؛ درست قبل از اینکه بخوایم یه راز مهم رو لو بدیم، یه انتقاد تند بزنیم که بعداً پشیمون بشیم، یا یه تصمیم خطرناک بگیریم، یهو یه نیروی عجیب ما رو نگه میداره.
بعضیها معتقدند این همون فرشته نگهبان یا روح راهنماست، بعضیها میگن صدای ضمیر ناخودآگاهمونه که خطر رو زودتر از ذهن خودآگاه حس میکنه، و بعضیها هم میگن یه نوع انرژی محافظتیه که دور آدمهای حساستر میچرخه و تو موقعیتهای حساس فعال میشه.
من خودم بارها تجربهش کردم؛ درست وقتی میخواستم یه چیزی بگم که میدونستم بعداً ضربهش به خودم برمیگرده، یهو زبونم قفل میشد، قلبم تند میزد و یه حس سنگین میگفت «ساکت». بعداً که موقعیت روشن میشد، میفهمیدم اگه اون حرف رو زده بودم، چه فاجعهای پیش میاومد.
به نظرم این نگهبان سایه، یه جور رادار مخفی روح و روان ماست. همیشه نیست، ولی وقتی خطر واقعی (چه احساسی، چه اجتماعی، چه معنوی، در کمینه، بیدار میشه و نمیذاره ما خودمون رو نابود کنیم.
تو هم حتماً تجربهش کردی. اون لحظههایی که یهو «نمیدونم چرا» حرف رو فرو دادی، ولی بعدش فهمیدی چقدر درست بوده که نزده باشی. اون همون نگهبان سایهته که داره مواظبت هست.
برای دیدن فیلی کوتاه از انرژی نامرئی, روی همین مطلب ضربه بزنید