آدرس فروشگاه های اینترنتی ایران

صمغ درخت آلو، آلوچه و هلو ماده‌ای طبیعی است که از تنه یا شاخه‌های این درختان در اثر بریدگی، زخم یا فشارهای محیطی مانند سرما، گرما یا حمله آفات ترشح می‌شود. این صمغ که به نام "گم رزین" یا "صمغ میوه‌ای" نیز شناخته می‌شود، معمولاً به صورت توده‌های شفاف یا نیمه‌شفاف زرد تا قهوه‌ای ظاهر می‌شود و در تماس با هوا سفت می‌شود.

ویژگی‌ها و ترکیبات

صمغ این درختان عمدتاً از پلی‌ساکاریدها، گلیکوپروتئین‌ها و ترکیبات فنولی تشکیل شده است. ترکیب دقیق آن بسته به گونه درخت (آلو، آلوچه یا هلو) و شرایط محیطی متفاوت است. صمغ معمولاً محلول در آب است و حالتی چسبناک دارد.

کاربردها

1. دارویی و سنتی: در طب سنتی، صمغ این درختان برای درمان مشکلاتی مانند التهابات گلو، سرفه و زخم‌های گوارشی استفاده می‌شده است. خاصیت ضدالتهابی و التیام‌بخش آن در برخی فرهنگ‌ها مورد توجه بوده است.
2. صنعتی: صمغ به دلیل خاصیت چسبندگی در صنایع مختلف، از جمله تولید چسب‌های طبیعی، رنگ‌ها و حتی مواد آرایشی، کاربرد دارد.
3. خوراکی: در برخی مناطق، صمغ آلو یا آلوچه به صورت خام یا فرآوری‌شده به عنوان یک ماده خوراکی سنتی مصرف می‌شود، اگرچه به دلیل طعم گس و تلخ، کمتر به‌صورت مستقیم خورده می‌شود.

تفاوت‌ها

• صمغ آلو و آلوچه: این صمغ‌ها معمولاً شیرین‌تر و نرم‌تر از صمغ هلو هستند و در برخی مناطق به عنوان یک میان‌وعده سنتی یا برای تهیه شربت استفاده می‌شوند.
• صمغ هلو: صمغ درخت هلو معمولاً سفت‌تر و تلخ‌تر است و بیشتر در کاربردهای دارویی یا صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نکات

• ترشح بیش از حد صمغ می‌تواند نشانه بیماری یا استرس درخت باشد، مانند بیماری قارچی یا حمله آفات.
• برای جمع‌آوری صمغ باید مراقب بود که به درخت آسیب بیشتری وارد نشود، زیرا زخم‌های عمیق می‌توانند سلامت درخت را تهدید کنند.

صمغ این درختان، به‌ویژه در فرهنگ‌های محلی ایران، جایگاه ویژه‌ای دارد و همچنان در برخی کاربردهای سنتی و صنعتی مورد توجه است.

برای دیدن فیلم آموزشی صمغ درخت آلوچه و هلو روی همین خط ضربه بزنید.